Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ազատ չէ այն մարդն, որ հասարակաց
Արհամարելով բարեբախտություն,
Ասել է սրտում. «Ի՞նչ գործ անմոռաց,
Փո՛ղ է հարկավոր և հարստություն»։
25
Այն մարդն է ազատ, որ անձնանվեր
Զոհել է յուր կյանքն ազգին, անխռով,
Որ հա՛րուստներին չէ ծխել խունկեր,
Մարդահաճության տաղեր երգելով։
Ազատ այն հոգին, որին չէ գրավել
30
Անմիտ ամբոխի ծափահարություն.
Որին բնավին չէ վշտացրել
Կոպիտ մարդերի չարագործություն։
|
|
