Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
ԵՐԳ ՈԻ ԳՆԱՑՔ ԶՕՐԱՑՆ ՀԱՅՈՑ
Ի ՇԱՎԱՐՇԱԿԱՆ ԴԱՇՏԻՆ ՎՐԷԺՔ
Բա՜մ. փորոտան բարձուստ բոմբիւնք յԱյրարատեան դաշտն ի վայր,
Արի արանց աբիւնք յեռանդն առատանան ի հրազայր.
Հրաւէր հայրենեաց հըռչակի նդ հանուր
Հոգիք Հայկազանց բորբոքին ի հուր.
«Որք երկնաւորի պսակին էք անձկոտ,
Ու որ երկրաւորիս փառաց երկնահորդ,
Հապ’ օ՜ն, արի արանց մանկունք՝
Հայրենավրէժքըդ Հայկազունք,
Հապ օ՜ն, ի զէն գունդագունդ,
Յեռեալ ի պար թունդ ի թունդ
Ի զէն, ի վրէ՛ժ, օ՜ն անդր յառաջ,
Ի զէ՛ն, ի վրէ՛ժ, մի ձա՛խ, մի յա՛ջ,
Օ՜ն անդր յառաջ
Մի ձա՞խ, մի յա՞ջ,
Օ՜ն անդր յառաջ,
Յառա՜ջ, յառա՜ջ,
Հապ՝ օ՜ն, յառաջ։
Հայկեան փանդռանց որոտընդոստ դռընչին բարբառք մարտագոռ.
Դառնագոռոչ անդրաձայնէ Պարսիկ կերկեր ի շեփոր.
Շարժեն հրեշտակք թեւըս լուսափողփողս,
Ճիւաղք ճուճաղաց կայտռեն ի դըժոխս.
Շռինդըն շանթառաք զեթերօք փարի,
Սարսափեն սանդարք ի խօլ խաւարի։
|
|
