Այս էջը հաստատված է
- ՄԱՅՐԻԿ,
Երբ պստիկ էի, — կը յիշեմ — ջերմ բաղձանք մը, գրեթե իտեալ մը ունեիր զիս գրչի աշխատաւոր տեսնելու, ես երբեք այդպիսի հակամիտութիւն մը ցոյց չէի տար եւ ատիկա ցաւ էր քեզի համար:
Աստուած այնպես մը կարգադրեց որ այդ բաղձանքդ իրականանայ — թէեւ երեւակայելի են համեստ կերպով — բայց դուն չտեսնե՜ս զայն մարմնական աչքերով: Այսօր, գրչիս առաջին արդիւնքը մամուլին յանձնած պահուս, կ’զգամ թէ ան լաւագոյն ծաղիկի փունջն է՝ զոր ես կրնայի նուիրել գերեզմանիդ: Ընդունէ՛ մայրի՛կ, ողբացեալ մայրիկ, մահուանեդ վեց տարի ետքը, գերեզմանիդ, յիշատակիդ նուիրուած այս փունջը՝ որուն ամեն մէկ թերթը քու կեանք տուած սրտիդ ծաղիկներէն փրցուած է մաս առ մաս: Ընդունէ եւ յաւիտենական հանգստիդ մէջէն ժպտէ ինծի. ո՜հ պիտի զգամ քու ժպիտդ եւ ատիկա կորով պիտի տալ ինծի կեանքիս ճամբան քալելու:
ՓԱՅԼԱԿ
- 1/14 Յունիս 1902
- Գոնիա
