Էջ:Tsaghkahandes.djvu/1

Մեկ էլ հենց ես էն կատուն եմ,

Որ երբ հանկարծ նկատում եմ,

Թե ինձ տեսավ մի չար պառավ

Ու մահակը իր ձեռքն առավ,

Իսկույն էնպես

Ծլկում եմ ես,

Փախչում-գնում

Մի քունջ մտնում,

Որ ինչքան էլ փնտրի, փնտրի՜,

Ինձ չի գտնի, ինձ չի գտնի։

ԳԵՏԸ

Գետը հոսում,

Հետն էլ խոսում,

Ձայն է տալիս,

Աղմկում,

Չես իմանում,

Ի՞նչ է ասում,

Երգու՞մ է, թե՝

բողոքում։

Մեկ փրփրում,

Փրփուր փռում,

Համբուրում է ափերը,

Մեկ էլ արագ,

Կոհակ-կոհակ

Հետ է քաշում

Ջրերը։

Ու ամեն օր

Խորհրդավոր,

Աղմկալից

Հառաչով,

Փրփուր կտրած,

Իջնում է ցած,

Իջնում, գնում

դեպի ծով։