Էջ:Tsaghkepunj.djvu/107

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Փետրիկները ցից-ցից արին,
Գլուխները վար ու վեր,
Կտուց-կտցի դեմը դրին,
Կռիվ տվիկ, անվեհեր...

Իրար թռան ու թռչելիս՝
Հարվածեցին ճանկերով,
Մեկ վար իջան ու իջնելիս՝
Պինդ զարկեցին թևքերով։

Առաջ բերին սուր-սուր խթան,
Հարվածեցին չարաչար,
Արնոտեցին քիթ ու բերան,
Եվ թե՛ միրուք, թե՛ կատար։

6


Նանը տեսավ,
Տեսավ-ասավ.
— Աղջի՜ Մանուշ, դեսը մտիկ,
Ճուտիկները հալալվեցին...
— Ջո՜ւ, ջո՜ւ, ջո՜ւ, ջո՜ւ եկեք կուտ տամ,
Կուտ տամ կերեք, զորացեք,
Ջո՜ւ, ջո ւ, ջո՜ւ, ջո՜ւ եկեք ջուր տամ,
Ջուր խմեցեք, զովացեք։
Փետրիկն ելավ կտուրը՝
Վիզը մեկնեց՝
- Կիկ-լի-կի՜...
Շեկլիկն եկավ տան դուռը՝
Գլուխը տնկեց՝
— Կուկ-լու-կո՜ւ...
Ձագուկն ընկավ պարտեզը՝
էնտեղ կանչեց
— Կղի-կղի-կի՜...
Չուչիկն ելավ մեծ դեզը՝
Դեզից գոչեց
— Ծը-կը՜ռռռ...