Jump to content

Էջ:Tsaghkepunj.djvu/40

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Էս սալորի
Տերը ես եմ, դու ո՞վ ես,
— Տև՛, տև՛
Տև՛, տև՛,—
Թևիկն ասավ,—
Ի՞նչ ես եկել,
Աչքդ տնկել.
Եվ փնթփնթում
Քեզ ու քեզ։


2

Ծիտիկն ասավ, Չիվիկն ասավ,
Մի կողմից էլ՝
Սևիկն ասավ, Թևիկն ասավ...
Ասին, ասին.
Խիստ բարկացան,
Իրար անցան։
Մեջներն ընկավ կռիվը,
Աշխարհ կալավ ծիվ-ծիվը,
Մեկ-մեկու գզեցին,
Ու իրար կողք բզեցին,
Ծառից իջան կտուրը,
Կտրից ընկան տան դուռը,
Փռփռացրին պոչ ու թև,
Մեկ տակ եղան, մեկ վերև։
— Ծի՜վ,– ծի՜վ,
— Ճի՜վ,– ծի՜վ,
Ծլվլացին, թռվռացին,
Մեկ էլ հանկարծ
Բաժանվեցին, գնացի՜ն։
Ծիտիկն ելավ սալորին՝
Խեթ-խեթ նայեց բոլորին։
Չիվիկն ելավ ծառի ճյուղ՝