Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/185

32

***

Կապույտ ծածկոցն իջավ ցած,—
Մեղմ ու անուշ իրիկո՛ւն.
Վառիր լույսդ, վաղ անցած,
Լուսե ցնորք, իմ հոգում։

Ամայացած իմ սրտում,
Մենության մեջ իմ սև տան
Փռիր քնքուշ ու տրտում
Ժպիտը քո խնդության։

Թույլ տուր նորից սիրելու
Առօրեական աշխարհում,
Արշալույսը քո հեռու,
Հայտնությունդ հմայուն։

[1912]