Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/256

2

***

Այս երեկո կրկին Դուք
Եկաք, որպես Հուշ,
Այնպես մեղմ ու անաղմուկ
Եվ այնպես անուշ.
ՈՒ երբ ասիք, որ ես Ձեզ
Փայփայեմ այսօր,
Թվացիք ինձ Դուք այնպես
Անօգ ու անզոր...
Եվ մի՞թե ես չեղա Ձեզ
Եղբայր քնքշագին,
Երբ թեքվեցիք որբ ու հեզ
Կարոտ իմ կրծքին,
Երբ պարզվեցիք ինձ բարակ,
Որպես մի ուրու
Ու նստեցինք անկրակ
Գրկած իրարու...

[1917]