Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/266

8

* * *

Ես սիրում եմ քո մեղավոր աչքերը խոր,
Գիշերի պես խորհրդավոր․
Քո մեղավոր, խորհրդավոր աչքերը մութ,
Որպես թովիչ իրիկնամուտ։
Քո աչքերի անծայր ծովում մեղքն է դողում,
Որպես գարնան մթնշաղում.
Քո աչքերում կա մի քնքուշ բախտի վերհուշ,
Արբեցումի ոսկե մշուշ։
Մոլորվածին անխոս կանչող — փարոսի շող
Քո աչքերը հոգի տանջող,
Ես սիրում եմ գգվող֊անգութ աչքերըդ մութ,
Որպես գարնան իրիկնամուտ..․

1904—1905