Էջ:Vahan Terian, Collection works, vol. 1.djvu/289

30

***

Գիշերն իջավ սև ու չարաչք.
Լինենք խաղաղ, մեղմ աղոթենք,
Գուցե բացվի լուսե հրաշք,

Գուցե անցնի խավարակուռ
Մշուշն այս չար և ազատվենք —
Լինենք մանուկ, լինենք մաքուր.

Մեր սրտերում պահենք մի հուր,
Խաղաղ մի լույս խավարում չար,
Գուցե բացվի զնդանն անդուռ.

Օրհնենք բոլորն ինչ էլ որ գա
Եվ ընդունենք սրտով հոժար,
Գուցե և Նա մեր ցավն զգա..․

[1917]