14 «Բյուր մարդոց մեջ» (էջ 38)
Ձեռագրում մատիտով վերնագրված է «Մենակություն», ապա ջնջված է և գրված աստղանիշ։
«Մթնշաղի անուրջներ»֊ում.
7 Ա՛խ, իմ սրտում,
10 Տխուր հանգան
12 Երգերն անուշ...
13 Ա՛խ, իմ հոգում,
14 Այս պաղ մեգում
15 Թափառական (էջ 39)
Բանաստեղծությունը, ինչպես նշված է «Մթնշաղի անուրջներ»-ում և «Բանաստեղծություններ»-ի 1-ին հատորում, նվիրված է ընկերոջը՝ Օնիկին [Օհանջանյան]
12 Լույս աստղերի հետ անուշ կերազեմ։
15 Երկինք կը հառեմ աշքերըս հոգնած,
16 Կարոտ (էջ 40)
Առաջին անգամ տպագրվել է «Երկրի ձայնը», 1908, № 19 (1 հունիսի, էջ 5)
«Եվ ես արթնացա վայելքի ցավից» վերնագրով:
«Մթնշաղի անուրջներ»-ում առանց վերնագրի է:
«Երկրի ձայն»-ում և «Մթնշաղի անուրջներ»֊ում.
3 Սիրտըս խենթ ճըչաց վայելքից անկարծ՝
5 Եվ ես արթնացա վայելքի ցավից...
17 Լուսնոտ (էջ 41)
2 Սրտում փայելով մի անսովոր տենչ,
7 Ես դալուկ հիվանդ, ես մի խենթ լուսնոտ —
8 Դո՛ւ, բախտի ցնորք —հավիտյան խաբող...
9 Իմ մեջ սառել է մի հիվանդ կարոտ
11 Ես տխուր լուսնոտ, դո՛ւ— լուսնկա շող,
18 Հրաժեշտ (էջ 42)
12Անվերջ ցավ է, մահու կսկիծ...
19 Իրիկնաժամ (էջ 43)
6 Հողը կը ղրկես կանացի նազով.
8 Հոգիս կը լցնես անուշ երազով։
