Եվ խավարում, խավարում Հիշո՞ւմ ես ջերմ շուրթերի Հանդիպումը հրահրուն,— Հուզմունքն արբած սրտերի... Եվ պարտիզում մեր անուշ Տեսակցությունն այն գիշեր, Կիսախավարը քնքուշ.— Ցնորակ՜ն իմ հուշեր...
