Էջ:Yazidis in Nagorno-Karabakh War.djvu/116

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

ԹԱՄՈՅԱՆ ԶՈՀՐԱԲ

(1976-1997)

1997 թվականին եզդի համայնքից յոթ երիտասարդ, ովքեր մասնակցել էին մարտական գործողությունների, ջահելջիվան հեռացան կյանքից։ Նրանցից էր նախկին Հոկտեմբերյանի շրջանի Նոր Կեսարի գյուղի բնակիչ Զոհրաբե Մամեն, կամ, ինչպես հարազատներն ու ընկերներն էին սիրում ասել Զորոն։

Հասկանալի է, Զորոն Ազիզ Թամոյանի ազգանվակիցն էր, չնայած ազգականներ չէին, բայց ազգանունների նույնությունը Զորոյին հուշում էր ավելի ուշադիր ու կազմակերպված լինել։

Զորոն ծառայության անցավ նորանկախ ու ռազմի դաշտի վերածված Արցախում։ Ամեն անգամ, երբ Զորոն լինում էր դիրքերում ու հեռվից երևում էին թշնամու զինվորները, ասում էր իր ընկերներին.

— Նաև մեր՝ եզդի ժողովրդի շատ զավակներ, զոհվեցին թուրքերի գնդակից, ես դա երբեք չեմ մոռանա, այնպես որ իմ լավ ու խիզախ ծառայությամբ ես պետք է պատվով պահեմ իմ հերոս ազգակիցների հիշատակն ու իմ ժողովրդի պատիվը և վրեժ առնեմ թուրքերից․․․

Խիզախ զինվորը զոհվեց 1997 վականի հուլիսի 20-ին Արցախի Տոնաշեն բնակավայրում։

Զոհրաբե Մամեն թաղվեց նախկին Բաղրամյանի շրջանի Հուշակերւո գյուղի եզդիական գերեզմանոցում։

Պետք է ասել, որ այս գերեզմանոցում եզդի ժողովրդի