բացականչում էր․ «Շան նման սատկացնելու եմ ձեզ, հորեղբորս տղա Ահմադե Թամոյի վրեժն եմ լուծում»։
Տեղի ունեցած այս հերոսամարտի հաջորդ օրը, Աթարե Լալն ու Ամարե Թամոն, բազմաթիվ հայեր ու ռուսներ և եզդիական սիպկանի և ռոժկանի համայնքի անդամների հետ գիշերը շրջապատում են հարևան թուրքական գյուղը, բնակիչներին գերի են վերցնում և վրեժխնդիր լինում։
Հետագայում այդ դեպքերի մասին հորինվեց «Ամարե Թամո» երգը, որն առ այսօր երգվում է․․․
Ահա մի հատված այդ երգից.
Ալաջե դընեռըմ բարֆ ու բայա,
Քըչուչափե սար չոկա Ամարե Թամո կակե Ազիզ, բավե Ահմադ ալավակա գըրան դայա,
Առաֆե մայդանե Ամար սե դանգա դըկա գազի.
― Ալիե բըրա, շաիշա նաքշինա, մընե հայֆա Ահմադե Բըրա
դաստե խա հըլդայա,
Մերխասո, տու խաշմերի։
Ազե Ալաջե դընեռըմ սարաժերա,
Խուդեվա այանա ռոժե օխըրմե գըրան կիռինա Ամարե Թամո,
կակե Ազիզ, բավե Ահմադ սար նայարադա տե մինանի Ալիե