Այս էջը հաստատված է
Ու հոգու ցավը անհուն ցերեկը չի՜ երևա:
Մղկտում է հիմա նա, սիրտը գգվանք է ուզում,
Սիրտը ճչում է հիմա, մղկտում է անլեզու: —
Բայց սիրտ չունեմ էլ քո խեղճ մղկտանքը լսելու.
— Քնի՜ր, քնի՜ր եղիր խե՜ղճ, անօգնական ու հլու:
Չի ուղարկի ո՜չ մի փայլ մեզ լուսինը հիմա էլ —
— Շո՜ւն, կարոտի՛ իմ եղբայր, դառնաթախի՛ծ իմ