Այս էջը հաստատված է
Դուրսը, հեռևում — դաշտեր ու դաշտեր։
Երկինքը — կապույտ, արևոտ, անհուն։
Ամպի պես կախված օրորվում է դեռ
Կյանքը աշխարհում։
Դաշտեր ու դաշտեր։ Ու արևը — վառ։
Եվ կյանքը — անտես։ Զգում եմ, որ ես
Դուրս կգամ հիմա, կընկնեմ ճանապարհ։
Մի՞թե չգիտես։
Կգնամ մենակ։ Կյանքում, աշխարհում։
Եվ մի իրիկուն կմթնի ուղին։
Ու կվերջանա երկրային հեռուն —
ճանապարհը հին։
1916