Այս էջը հաստատված է
(ՀԱՅՐԵՆԻՔՈԻՄ)
Եվ մի առավոտ, մշուշ էր ու մեգ
Հիմա չգիտեմ, մոռացել եմ ես
ԼԻՐԻԿԱԿԱՆ ԲԱԼԼԱԴՆԵՐ
Երեքը (Պոեմ հավիտենական)
Հետերա-երազ (էպիլոգ)
Հրդեհը
Հսկա շենքերը հուր են ծխի մեջ
Մոխիրների միջից— կարմիր կրակներ
Եզերքը Աիդ
Մարի, է՜գ թռչուն
Հարդագողի ճամփորդները
Հարդագողի ճամփորդներ ենք մենք երկու
Մենք բոլորս, որ գնում ենք մենակ, տրտում
ԾԻԱԾԱՆԸ
Ես աստղային մի պոետ, Լաբիրինթում քո Կապույտ
Հոգին չի մեռնում։ Մարմինը թողած երկրային փոսում
Ծիածանը
Լուսամփոփի՜ պես աղջիկ՝ աստվածամոր աչքերով
Երեք գույն կա երազային քո երկրում
Երեք ճաճանչ, երեք երանգ, երեք գույն
Կապույտը
Կապույտը. հոգու աղոթանքն է, քույր
Արևից առաջ և ոսկուց առաջ
Առավոտ կանուխ, երբ արև չկա
Քո՛ւյր արցունքները — մաքուր
Երբ չկայիր կարծես դու՝ դղյակում հոգու
Ոսկին
Կապո՜ւյտի մեջ, կապո՜ւյտի մեջ — արևի ոսկին
Արևի ոսկին ինչո՞ւ է փակում
