Էջ:Yeghishe Charents, Collected works, vol. 1 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 1-ին).djvu/390

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
Դահիճը կարմրազգեստ 
 276
Հիշում եմ. հնչեց զանգը միջանցքում 
 277
Շամիրամ (Իրիկնային փողոցում ես տեսա նրան) 
 278
Կան անտես հյուրեր։ Գալիս են նրանք 
 279
Կյանքը — երգի, երկնքի՜ պես անհո՛ւն, անհո՛ւն 
 280
Հմայում է ինձ լապտերը փողոցային 
 281
Փողոցների մեջ կա մի անանուն 
 282
Երգում է քաղաքն իր երգն առօրյա 
 283
՛խ/ժշ ուրսը, հեռևում — դաշտեր ու դաշտեր 
 284
Ճանապարհը — փոշապատ, ոլոր 
 285
Այս շենքի վրա ամպերն են թառել 
 286
Կարինե Քոթանճյանին (Գիշերը հոգնած նստել uենյակում) 
 287
Մարմնիս երազը 
 288
Դուրսը քամին թափառում է, անմխիթար դեգերում 
 290
Ուրվականս նոր 
 291
Գիտեմ, որ մի օր կմեռնեմ ես էլ 
 292
Արտիստը (Պ. Ադամյանի հիշատակին) 
 293
Հեռացումի խոսքեր 
 295
Տաղ անձնական 
 297
Ոսկեփրփուր, ոսկեպուրպուր 
 299
Աշնանային 
 300
Անքնություն 
 302
Աշունը դեղնաթուխ նստել է դռանը 
 303
Խավար է, գիշեր է։ Մթում սպասում եմ 
 304
Կարմիր են գալիքի լույսերը ու մուգ են 
 305
Ի՞նչ ես արդյոքճ չգիտեմ, ես չգիտեմ մինչ հիմա 
 306
Աղմկում է իմ սրտում ամեն գիշեր մի կարոտ 
 307

{table|titre=Օրիորդ Աշխենին|page=309}}

Կարոտ 
 310
Գարունը սիրտ է հուզում — հուր ու հրդեհ է վառել 
 312

{table|titre=Դու գարնան առավոտ — ինչպե՞ ս կանչեմ քեզ հիմա|page=313}}

Հիմա հիշում եմ բոլոր օրերս հին ու անցած 
 314
Մորս համար գազել 
 315
«Քո վարդարանը» 
 316
Մարիոնետկա 
 318
Վահան Տերյանի հիշատակին 
 319
Ա մ ա ռ 
 321
Սիրելի օր․ Նվարդի համար 
 322





+