Հրեն,
Բարձրանում է դեմս նորից
Պեր-Լաշեզը —.
Մյուր դե ֆեդերե'ն:
Ու նորից հենվել եմ պատ՝ին,
Կեցել եմ՝
Վիթխարի թախիծը ճակատիս:
Ետևից —
Պատից —
Քարերը փսփսում են, խոսում են:
Կամաց:
Հատիկ-հատիկ,
Կաթկթում են բառեռը:
Լռել եմ:
Լսում եմ:
Ներքևում հևում է քաղաքը:
Բարձրացած առկայծող խավարից՝
Ներքևում հևում է վիթխարի
Փարիզը:
Կարմիր լամպերը երիզել՝
Պսակներ են կապել Ճակատին:
Առկայծում են Լե Շան դ էլիզեն[1],
Պսպղում է Կոնկորդը[2] վիթխարի:
Մեջտեղում ցցվել է էյֆելը[3],
Ու շուրջը,
Շրջագծում լուսե —
Վիտրիններն ահա, կաֆեները
Դառնում են, ոնց որ կարուսել: