Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Եվ ձեր նուրբ քարերի նման՝ բառերս լինեն
սրբատաշ,
Թող ձեր հին շենքերի նման գործերս մնան
անանուն
30
Բայց լինեն դարի արևով և երկրի եղյամով
պատած․․․
Մի՞թե իմ մեջ է այսօր արթնացել հանճարը ձեր սեգ․
Ե՞ս եմ շառավիղն արդյոք ձեր, ո՜վ հանճարներ
մեր մեռած․
Թո՛ղ հուրհուրա իմ գրքում ձեր ոգու ցոլքը լուսե.
Թո՛ղ երգերում իմ այսօր, խոսքերում իմ — ձեր
ջանքը եռա՛։—
35
Ո՜վ մեր մեռած վարպետներ, իմ թախանձանքը
լսե՛ք.—
Ձեր անմահ կնիքը դրե՛ք — իմ անմար երգերի վրա...
|
|