հեռագիրը գրպանը դրավ և հաղթական դեմքով մը ինքնիրեն գոչեց․
− Հիմա քեզի հետ կտեսնվինք։
Եվ գրասենյակի գործերը անույշ տեղը կապելով՝ աճապարեց կամուրջ ու նստեցավ վերին Ոսփոր գացող շոգենավին մեջ։
− Տեսնենք այս հեռագիրը կարդալով ի՞նչ պիտի ընե մեր Երանիկը,− կխորհեր։
Մինչ Ղուկաս էֆենտի առտըվնե ի վեր այս անախորժ անակնկալը կպատրաստեր իր քենիին, այս վերջինը տենդային գործունեությամբ մը կջանար իր ճամփա պատրաստությունները տեսնել։ Առտուն կանուխ, շնորհիվ գյուղին մեջ ունեցած մեկ քանի ծանոթներուն, հաջողած էր ավելորդ կարասիներուն վաճառման ձեռնարկել և մինչև իրիկուն անոնց մեծ մասը ծախած էր, նույնիսկ խոհանոցի անոթները և սեղանները, այնպես որ նույն իրիկուն որոշած էր երթալ ծովեզերյա պանդոկը ճաշել և ննջելու համար տուն գալ։
Կհուսար որ հետևյալ առտու մնացած քանի մը կտոր կարասիներն ալ ծախելով պիտի կրնար Աբրահամ աղայի երթալ իրիկունը, և հաջորդ օրն ալ, եթե շոգենավը հարմարեր, մեկնիլ Սամ- սոն։
Մեկնումի վճռական որոշումը տալեն ի վեր, Երանիկ անօրինակ կորով մը ու կամքի զորություն մը կզգար իր մեջ և իրեն այնպես կթվեր, թե աշխարհի մեջ ոչ մեկ բան կրնար այլևս զինքը կասեցնել իր դիտավորութենեն։
Այսպես ուրեմն, իրիկունը, ուշ ատեն, երբ կարասիները գնորդներու կողմե դուրս հանվեցան տունեն, Երանիկ, աղջիկը հետը առած եկավ կրկին ծովեզերյա զբոսարանը։
Ղուկաս էֆենտի շոգենավեն ելլելուն պես նշմարեց իր քենին ու աղջիկը, որ սեղանի մը շուրջ նստած ծովը կդիտեին ու անմիջապես դեպի իրենց դիմեց…
− Ահավասիկ նորեն եկա ձեզ գտա,− ըսավ զվարթորեն Երանիկի։
Երանիկ այս այցելության չէր սպասեր, առջի օրվան իր ըրած ընդունելութենեն ետքը, այսուհանդերձ ամենայն հանդարտությամբ ընդունեց քեռայրը։
− Կերևա որ պանդոկին մեջ շատ հանգիստ անցուցիր երեկ գիշեր, քանի որ այսօր կրկին գալ ուզեր ես,− ըսավ ծաղրածու ձևով մը։
