− Առևտրական ասպարեզը ընդգրկեցի։
− Կշնորհավորեմ, բայց միանգամայն կդատապարտեմ։
− Ինչո՞ւ համար։
− Որովհետև գաղափարական ասպարեզ մը չէ։
− Այդ տեսակ խոսքերեն շատ խաբվեցանք,− պատասխանեք Թորգոմ, դառնացած շեշտով մը։
− Բայց եթե իրավցնե հրաժարած ես ուսուցչական ասպարեզեն, ուրեմն ինչո՞ւ կաշխատիս հին պաշտոնդ ձեռք ձգելու…
− Ե՞ս,− գոչեց Թորգոմ զարմացած դեմքով մը:
– Այո, դուն,− ըսավ Սուսերյանց։
− Կսխալիս, չարաչար կսխալիս…
− Հապա հանրագրությո՞ւնը…
− Այդ տարբեր բան, ես ատոր մեջ բաժին չունիմ, թաղեցի համակիրներ ատանկ բան մը կընեն կոր, բնական է, որ չեմ կրնար արգիլել։
Սուսերյանց թերահավատ դեմքով մը ժպտեցավ։ Հետո ըսավ.
− Պարապ խոսքերը թողանք և լրջորեն խոսինք… երկու շաբաթե վարժարանը պիտի բացվի բոլորովին բարեփոխված ծրագրով մը։ Դասարանները պիտի ավելնան և միևնույն ատեն ուսուցիչներու թիվն ալ պիտի ավելնա… ինչպես նաև վարժարանին պյուտճեն, որ գրեթե կրկնապատկված է։
− Շատ լավ, շատ ուրախ եմ։
− Ներկա Թաղ. Խորհուրդը մեծ եռանդ ցույց կուտա դպրոցին համար և հանձն առած է ամեն զոհողություն ընելու։
− Կրնա ըլլալ, բայց բոլոր ատոնք զիս չեն հետաքրքրեր։
− Ընդհակառակը, պետք է որ հետաքրքրվիս… մնայուն կառավարիչի մը պետք ունինք, որ միանգամայն վարի դասարաններուն մեկ քանի դասեր ալ տա… շաբաթը 12 ժամ միայն։
− Թեկնածուներ շատ ըլլալու են այդ պաշտոնին համար։
− Այս կառավարիչը պիտի ստանա ամսական յոթը ոսկի,– շարունակեց Սուսերյանց։
− Չափավոր վարձատրություն մըն է։
− Այսինքն իբրև տեսուչ քու ստացած ամսականիդ չափ։
− Այո, այնպես է,− հաստատեց Թորգոմ։
− Եվ նվազ աշխատության փոխարեն։ Ահա այս պաշտոնը կուզենք քեզի հանձնել։
− Տեսուչեն իջնել կառավարիչի, շնորհակալ եմ։