Թիթեռն ու եզը

Թիթեռն ու եզը պատահեցին իրար հանդում։

— Ի՜նչ անմիտ արարած ես,— ասաց արհամարհանքով եզը,— ոչ ուժ ունես, ոչ հաստ վիզ և ոչ էլ ամուր ոտքեր։

— Ծաղիկների սրտից փոշի ծծելու համար թեթև թևերն էլ բավա­կան են, եզ եղբայր,— ասաց նախշուն թիթեռնիկը։

— Թո՜ւ,— զայրացած թքեց եզը,— հանդերի հյութոտ խոտը թո­ղած փոշով է կերակրվում․․․ Այ քեզ անպետք արարած․ ուրեմն իզուր չէ, որ կյանքդ էլ անհանգիստ ու կարճ է տնօրինված․․․

1903 թ.