Թող եռա անխափ ծովը զրկանքի․․․
* * *
«Կռվի մեջ ձեռք կբերես քո իրավունքը․․․»
Թող եռա անխափ ծովը զրկանքի,
Կատաղած ալին արնոտ ափերից
Կուլ տա՛ տագնապով, առանց փրկանքի
Անհամար զոհեր կռվող շարքերից։
Թոզ ճնշե՛, ընկճե՛ լուծը բռնության,
Լցված բանտերի ճարճատեն պատեր․
Ճոճա կախաղան, զնգզնգա շղթան,
Արնաքամ մեջքին շաչեն մտրակներ։
Թող քաղցը մաշե՛ փոքրին և մեծին
Եվ ագահ ծծե հյութը սրտերի․
Գարշ ատելության շունչը քմածին
Հյուսե անարգել ցանցը դավերի։
Թող գազանային հակումով դաժան
Եղբայր եղբոր դեմ կանգնեն ստահակ,
Եվ հյուծեն մարդիկ անընկեր, բաժան,
Ամեն սրբություն արած ոտնատակ։
Եվ թող ոլորտա երկրի երեսին
Հղփացած կյանքի մոլար զեխություն․
Չարը խափանի կենսարար լույսին՝
Սև աղջամուղջի տիրե թանձրություն։
Այնժամ․․․ լոկ ա՛յնժամ, այդ մեծ կռվի մեջ
Մենք ձեռք կբերենք մեր սուրբ իրավունք՝
Երբ քաջ, միացած, հավատով անշեջ՝
Ոչ ոք չտեսնի վախկոտի թիկունք․․․