Իմ երգս
Կը թրթռա շուրթին վրա երգն անոր՝
Սերը խմած աղջկան մը նազանքով,
Սիրո երգն է կարմրությամբ մը գինով―
Կը թրթռա շուրթին վրա երգն անոր։
Բայց իմ երգս հառաչանքով խմորված,
Որ կը նստի շիրիմներու վրա պաղ,
Կ՛երգեմ՜, կ՛երգեմ՜, իմինս թախծերգ մէ՛, ավա՜ղ,
Արտոսրի ցուրտ կայլակներով խմորված։
1908 թ.