Լացին գիշերը

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Լացին գիշերը

Հերանուշ Արշակյան


Լացին գիշերը


Ստվերները հեռուն ահա կ՛երկարին,
Մթագնելով կանաչությունը սարին,
Այնպես տխուր կը սևանա օրն ալ, ավա՜ղ,
Տառապանքի լսվին կոծերը նվաղ:
Եկեղեցին սև կը պատեն, մահաստվեր,
Լացի երգեր կը բարձրանան դեպի վեր,
Եվ մոմերուն մարող լույսին առընթեր
Ժողովուրդին լսվին խղդուկ հառաչներ:
Այս գիշեր մինչ Տերիս մահը կ՛եղերգեն,
Այնչափ հեռու ժամեն, խունկեն,աղոթքեն,
Անկողինիս ճերմակին մեջ իմ միտքեն.
Այն երկնային Մահին հանդեպ կուլամ ես