Խա՛ղ չէ․․․

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Խա՛ղ չէ․․․

Ալեքսանդր Ծատուրյան

ԽԱ՜Ղ Չէ...

Խա՜ղ չէ իմ սերը, ո՛վ կույս գեղեցիկ,
Ես քեզ սիրեցի անձնվեր սիրով.
Մի՛ սեր, որ չէ՛ միշտ անհոգ, երջանիկ,
Որ միշտ չէ՛ հուզվում խաղուն կրքերով...
Սե՛ր, որ սիրողին անուշ վարդի հետ
Բերում է և՛ փուշ դառն հոգսերի,
Սե՛ր, որ չըգիտե կյանք երանավետ,
Առանց տանջանքի, առանց վշտերի...
Եվ այդ բազմահոգ, վշտառատ կյանքում
Միշտ քաջ, անվհատ տանջվելու համար
Ես սեր եմ երգում, կյանքի փոթորկում
Սերն է եռանդի աղբյուր անսպառ։
Ես քեզ սիրեցի, չքնա՛ղ արարած,
Սիրավառ սրտով խաչս կրելու.
Ես քեզ սիրեցի — միշտ ոգևորված՝
Կյանքում ապրելու, կյանքում գործելու...
[1898]