Խավարի գրկում ծնված իմ հոգին․․․
Շուշանիկ Կուրղինյան |
***
Խավարի գրկում ծնված իմ հոգին,
Կյանքս խաղալիք բախտի հաճույքին,
Անզուսպ փափագը կատաղի կռվի՝
Չէ՜․․․ չէ խեղդել հավատս հաղթողի․․․
Ինձ երկինք երբե՜ք ուզեց փայփայել,
Ճակատագիրն իղձերս է ավերել,
Բայց պիտի կռվե՜մ, կռվեմ կատաղի,
Ու կռվում թափում ես թույնը սրտիս։
Արի՛ք, որտե՞ղ եք, խավարի որդիք,
Ես, որ ձերն էի ու ձեզնով սնված՝
Կռվի՜ եմ կանչում․․․ օ՜, առաջ արիք՝
Ձեզ է պատկանում առաջին հարված․․․
Արի՛ք, որ կռվեմ, վրեժն առնեմ
Իմ ջահել կյանքի՝ ձեզնից հոշոտված․․․
Արի՛ք, որ ձեր արյունը խմեմ՝
Ինչպես որ սրտիս արյունն եք ծծած․․․
1896