Ծաղկանց ծովը

Ծաղկանց ծովը

Ծաղկունքն ամեն մեկ-մեկ բուսան
Հարյուր-հազար գույն-գույն ներկած,
Լեռ ու հովիտ ծաղիկ դարձան,
Ծաղկանց ծովը ծըփ-ծըփծըփաց:

Մանուշակը կապույտ գլխով
Թաք է կացել թփերի տակ,
Զանգակիկը մեղմ ճոճալով
Թերն է ներկել կապույտ-սպիտակ:

Ատամնավոր պսակ գլխին
Կարմրել է ցից մեխակը,
Իր բյուրավոր աչքը դեզին՝
Հոտ է բուրում բարձմենակը:

Սիպտակ հագած հեզ շուշանը
Փսփսում է զեփյուռի հետ,
Թերը փռած մարգարիտը
Օրորվում է առաջ ու ետ:

Կարմիր մախմուր, կուրծքը սևիկ,
Մեն-մենակ է ալ-կակաչը,
Սիպտակ փրփուր, լայնաթևիկ
Բոժոժ էլ կա ծաղկանց մեջը:

Զարմանազան, էն զանազան
Ծաղիկը իր վիզն է թեքել,
Շարշարուրիկ շարան, շարան
Ոտից գլուխ դեղին հագել:

Գյուլիսապահ մի ծաղիկ կա,
Որ չի բացվում օր ցերեկով,
Նա կբացվի ու հոտ կտա
Արևից ետ, մութ գիշերով:

Քաֆուր-վարդի գովքը մնաց,
Քնքուշ վարդի, կարմիր վարդի,
Փշերով է շրջապատված,
Փուշը սուր-սուր քաֆուր-վարդի:

Մի անթառամ ծաղիկ էլ կա
Ծաղիկների ծաղիկն է նա,
Նորի նման հինն անթառամ,
Ամառ, ձմեռ չի չորանա:

Սուսան, քրքում ու բալասան
Ոսկե պսակ սարի լանջին,
Ամեն ծաղիկ իր հոտն ունի,
Բույր ու բուրմունք դաշտի միջին: