Պստիկ ծիտ եմ ծվծվան՝ — Ծի՜վ, ծի՜վ, ծի՜վ,
Միամիտ եմ վաղուցվան՝ — Օ՜ֆ, օ՜ֆ, օ՜ֆ,
Կուզեմ ազատ թռչկոտել՝ — Ա՜խ, ա՜խ, ա՜խ,
Անվախ, անդարդ ցատկոտել — Ա՜յ, ա՜յ, ա՜յ...
Բայց մլավան գող կատուն,
Որ չի նայում ինձ թաքո՜ւն,
Ծառի ծերին դողում եմ,
Քափ-քրտնքում լողում եմ։
Իսկ չար արծիվն ու բազեն՝
Գող կատվից է՜լ շատ փիս են,
Ով ճանկն ընկնի նրանց թե չէ՝
Իսկույն շունչը կփչե:
է՜յ դո՛ւ, Սուրի՜կ զվարճասե՜ր,
Քո քարն էլ է ինձ հւսսել,
Գոնե դու ինձ խնայի
Ու խեթ աչքով մի՛ նայի...
Պստիկ ծիտ եմ ծվծվան — Ծի՜վ, ծի՜վ, ծի՜վ,
Միամիտ եմ վաղուցվան՝
— Օ՜ֆ, օ՜ֆ, օ՜ֆ,
Ամեն մի չար կամեցող ― Ա՜յ, ա՜յ, ա՜յ...
Սիրտս անում է ահ ու դող՝ Վա՜յ, վա՜յ, վա՜յ..
