Կաղապար:Poemx

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Նկարագրություն Նկարագրություն

{{Poemx}} կաղապարը օգտագործվում է «էջ» անվանատարածքում տեղադրված լիրիկական գործերի ձևավորման համար։

Օգտագործում.

{{Poemx|1|2}},

որտեղ.

1 — բանաստեղծության անվանում/վերնագիր։ Ի տարբերություն {{poem}} կաղապարի, այս պարամետրի բացակայության դեպքում վերնագիր ընդհանրապես չի ցուցադրվում։ Սա թույլ է տալիս օգտագործել կաղապարը նաև երբ էջը պարունակում է լիրիկական ստեղծագործության մի մասը։
2 — բանաստեղծության տեքստը։

Կաղապարի օգտագործման օրինակ (տողերի համարակալմամբ).

ա) Վերնագրով (տե՛ս Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/27)

 
{{poemx|ԱՂՈԹՔ|<poem>
Սողոմոնի պես, տեր,
Ես խելք չեմ ուզում,
Ինձ երկար օրեր
Եվ փող տուր բազում։

{{տող|5}}Մի ձեռք էլ շոր,
Միայն մոդնի, տեր,
Մին էլ մի հաստ փոր,
Տրոստ, ակնոցներ։

{{տող|10}}Եվ բավական է,
Դու վերեն դիտե,
Թե ինչեր կանե,
Այդ ծառադ գիտե։
</poem>}}
ԱՂՈԹՔ

Սողոմոնի պես, տեր,
Ես խելք չեմ ուզում,
Ինձ երկար օրեր
Եվ փող տուր բազում։

5 Մի ձեռք էլ շոր,
Միայն մոդնի, տեր,
Մին էլ մի հաստ փոր,
Տրոստ, ակնոցներ։

10 Եվ բավական է,
Դու վերեն դիտե,
Թե ինչեր կանե,
Այդ ծառադ գիտե։


բ) Առանց վերնագրի (տե՛ս Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/31)

{{poemx||<poem>
Խաղաղությո՜ւն ձեզ, մեր անբա՛խտ պապեր,
Ձեզ տանջող ցավը մե՛զ էլ է պատել։
Այժըմ, տըխրության թե քեֆի ժամին,
{{տող|30}}Մենք էլ՝ օրհնելիս մեր զավակներին՝
Ձեր խոսքն ենք ասում. ― «Ապրե՛ք, երեխե՛ք,
Բայց մեզ պես չապրեք...»
</poem>}}

Խաղաղությո՜ւն ձեզ, մեր անբա՛խտ պապեր,
Ձեզ տանջող ցավը մե՛զ էլ է պատել։
Այժըմ, տըխրության թե քեֆի ժամին,
30 Մենք էլ՝ օրհնելիս մեր զավակներին՝
Ձեր խոսքն ենք ասում. ― «Ապրե՛ք, երեխե՛ք,
Բայց մեզ պես չապրեք...»


գ) Խորքից սկսվող տողերով (տե՛ս Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/198)

{{poemx|ԹՌԼՈՆՆ ՈՒ ՄՈՒԿԸ|<poem>
Թռլոնն իջավ խոր ծըմակից,
Մուկը ելավ գետնի տակից,
Պատահեցին ու սեր արին.
     — Ո՛հ, առանց քեզ
{{տող|5|4.0}}Չեմ ապրիլ ես,
Ասավ մուկը սիրահարին։
Թռչնի քնքուշ սիրտը մարեց.
Ու շշնջաց ընդարմացած.
— Ես հավիտյան քոնն եմ, հոգիս,
{{տող|10}}Տար, ուր կուզես, տիրիր կյանքիս...
</poem>}}
ԹՌԼՈՆՆ ՈՒ ՄՈՒԿԸ

Թռլոնն իջավ խոր ծըմակից,
Մուկը ելավ գետնի տակից,
Պատահեցին ու սեր արին.
     — Ո՛հ, առանց քեզ
5 Չեմ ապրիլ ես,
Ասավ մուկը սիրահարին։
Թռչնի քնքուշ սիրտը մարեց.
Ու շշնջաց ընդարմացած.
— Ես հավիտյան քոնն եմ, հոգիս,
10 Տար, ուր կուզես, տիրիր կյանքիս...