Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation
Jump to search
Կմոտենանք մի իրիկուն Հավերժական Կապույտին
Կմոտենանք մի իրիկուն Հավերժական Կապույտին
Կմոտենա երկրի հեռուն Հավերժական Կապույտին...
Վերջի՜ն սիրով կհամբուրեմ քո ոտները հոգնաբեկ.
Դու կմեռնես` նայվածքդ հեռուն` Հավերժական Կապույտին...
Եվ մարմինը քո խնկաբույր — հնամենի խունկեղեգ —
Կայրեմ որպես զոհաբերում — Հավերժական Կապույտին...
Կարս 1916
Մոսկվա 1917
|
|