Կորուստից հետո

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
← «Երբ տեսնում եմ, մարդ տակավին...» Կորուստից հետո

Հովհաննես Թումանյան

 «Հուսահատությունը տիրել է կյանքին...» →




ԿՈՐՈՒՍՏԻՑ ՀԵՏՈ


Խնդրի՛ր, սիրտ իմ կարոտակեզ,
Սիրտ իմ պանդուխտ, վշտաբեկ,
Խնդրիր նրան, որ այլևս քեզ
Սփոփելու չէ երբեք։

Կանչի՛ր, կանչի՛ր, գուցե կանչիս
Հնչյունները ըղձական,
Ինչպես միտքս, ինչպես հոգիս,
Թափանցեն այն գերեզման...

Յուր դրախտից գուցե լսե

Հառաչանքս աղեկեզ,
Մտաբերե և ափսոսե,
Որ ես ապրում եմ այսպես...


1891
Ստացված է «https://hy.wikisource.org/w/index.php?title=Կորուստից_հետո&oldid=20448» էջից