Jump to content

Հայերիս սեփականությունը (Ջիվանի)

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Հայերիս սեփականությունը

Հայերիս սեփականությունը


Հայերս մեկ լեզու, մեկ կրոն ունինք,
Ուդրիշ ոչինչ մեզի սեփական չկա.
Մենք հայկական հագուստ, հայ տարազ չունինք,
Կորչել է հին ձեւը, մեկ նշան չկա։

Պապերս մեկ բանով շատ անգին էին,
Նպատակով տաճարներ կշինեին,
Հին մնացած վանքերը չլինեին,
Օտարք հեշտ կասեր՝ «Հայաստան չկա»։

Մի հատ եկեղեցի ունինք՝ մերն է զուտ,
Պարզ է, չունի այնքան բաներ նորամուտ,
Երգերը գրավիչ, մեղմ, հոգեօգուտ,
Մեր շարականի պես շարական չկա։

Տեր, պահե Արամյան հոգեւոր գահը,
Մի մարե հայերուս մի հատիկ ջահը,
Նրա հետ կապված է մեր ազգի շահը,
Բացի սուրբ աթոռը մեզ պաշտպան չկա։

Ջիվանի, մեկ-մեկու կյանք նվիրելով,
Հայ ապրինք՝ հայության գանձին տիրելով,
Ինչ որ ունինք, պահենք իրար սիրելով,
Դրանից մեզի լավ ուրիշ բան չկա։