Հեղինակ:Համո Սահյան
ՀՀ Քաղաքացիական օրենսգրքի 61-րդ գլխի 1131-րդ հոդվածի («Գույքային իրավունքների գործողության ժամկետը») համաձայն՝ այս հեղինակի ստեղծագործությունները, որոնք առաջին անգամ տպագրվել են Հայաստանի Հանրապետությունում կամ այն երկրներում, որոնց իրավահաջորդը ՀՀ-ն է (ՀԽՍՀ), հանրային սեփականություն կդառնան 2064 թվականի հունվարի 1-ից:
Բանաստեղծություններ
[խմբագրել]- Արաքս
- Ախր ես ինչպես վեր կենամ գնամ
- Ամեն առավոտ
- Այնպես ես գալիս
- Այս քարանձավներն
- Անգիր եմ արել...
- Անձրև
- Անտառում
- Անունդ տալիս
- Աշխարհը նույնն էր մնալու
- Աշխարհի ցավը քո մեջ…
- Աշնանամուտի ջրերը բարակ
- Առաջին սերս
- Արագիլները
- Բնություն
- Գարունդ հայերեն է գալիս
- Գուցե հենց այստեղ
- Դեռ շնչում ես
- Դու եկել էիր
- Դու ինձ թողել էիր մենակ
- Դու իմ կյանքն էիր, կյանքի գինն էիր
- Դու չլինեիր այդքան անթերի
- Դուք լավն եք, մարդիկ
- Ես այն եմ եղել
- Ես ինչ-որ մեկին զրկել եմ քեզնից
- Ես կուզեի
- Ես հարուստ էի
- Ես չեմ կարող չներշնչվել
- Եվ արժե՞ր արդյոք
- Եվ ի՞նչ է տվել
- Եվ չիմացանք, թե ինչու
- Երեխայի պես
- Երկրորդ հարկի պատշգամբը
- Երևան
- Թեթև լինի
- Թող ոչ ոքի չկանչեն
- Թռավ գնաց
- Ժայռից մասուր է կաթում
- Իմ երգերի ձայնից իմ երգերի
- Ի՞նչ անեմ, մայրիկ
- Ի՞նչ արած, մարդ եմ
- Ինչի՞ց է որ Հայաստանում
- Ինչու հիշեցրի
- Իսկ ինձ ասում են՝ թե խելոք մնա
- Իրար փնտրեն
- Ծովն էր, գիշերն էր, ես էի և դու
- Կանչ
- Կա մի թուլություն
- Կգամ
- Կյանքս
- Կուզես պայթիր
- Հայաստան ասելիս
- Հայրենական տուն
- Հայրենի հեռավոր ձորում
- Հայոց լեզու
- Հիմա դառնամ ասեմ
- Հոգնել եմ
- Հոգսերս...
- Հով եմ արել
- Հորովելը
- Մեր լեզուն
- Մի տեղ իշխան ու տեր
- Միջոցներս...
- Նաիրյան դալար բարդի
- Նեղվում եմ...
- Ոչինչ չի փոխվի
- Չես ասի ոչ մի բառով
- Չհիշեի քեզ
- Պապը
- Պտուղդ քաղող չկա
- Ջրի պես
- Սարահովիտ
- Վշտացել եմ ամեն ինչից
- Տար ինձ, ժամանակ
- Ում համար իմ ուշքը գնաց
- Ուշ աշնան երգը
- Ուր էլ որ գնամ
- Ուր որ նայում եմ
- Փնտրում ես դու
- Քամու համբույրը
- Քարափը
- Քո խոնարհ ջրկիրն եմ եղել
- Քո վաստակած ոտքերի տակ
- Օրը մթնեց