Jump to content

Հուզումների լեզուն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Հուզումների լեզուն
Հովն-հորովել է ասում,

Անձրևը ցուրտ բառեր,—
Հուզումնավո՛ր իմ լեզու,
Ինչո՞ւ ես լռել։

Ա՛յն, որ ասել ես ուզում՝
Տե՛ս, քեզանից զորեղ
Դրսում ծաղիկն է ասում
Եվ ջուրը բյուրեղ։

Եվ աղջկա աչքերից
Երբ մանիշակն է նայում —
Էլ Տերյանի երգերի
Ի՞նչն է հմայում...

Ջուրը հորդոր է հուզում,
Հուրը — մորմոք կարմիր,—
Հուզումնավոր այս լեզուն,

Պոե՛տ, քեզ չի՛ տրվի։