Հույս (Հերանուշ Արշակյան)

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Հույս

Հերանուշ Արշակյան


Հույս


Սիրտիս պարապ խորշերուն մեջ մըթամած'
լույս մը կա,
Ինչպես հուրը խոլ շըջմոլիկ ճահճին թաց
շող կուտա:
Գուրգուրանքով մը անսահման զանիկա
կը պահեմ,
Կյանքիս ուղին կը պաշտպանե ան հիմա
խավարեն:
Այդ խավարին մեջ չի թողուց, ոը իյնամ
ես լքուն,
Ազատեց զիս անկումներե խոլական,
անկայուն:
Ո՜վ աստված իմ, որ այդ լույսը սիրտիս մեջ
վառեցիր,
Թո՛ղ որ ան հոն միշտ փայլի վառ ու անշեջ,
անձաձիր: