Ղարիբի երգը

Ալեքսանդր Ծատուրյան

ՂԱՐԻԲԻ ԵՐԳԸ

Օ՜խտը սարով, օ՜խտը տարով,
Հե՜յ սիրական իմ աշխարհ,
Հեռացել եմ քեզմեն լալով.
Լալո՛վ ընկել սարե՜—սա՜ր։

Կյանք եմ մաշում, սև օր քաշում,
Ընկա՜ծ խալխի դըռներին.
Քո սերն է ինձ հալում, մաշում —
Հոգիս կըտրում էդ սերին...

Կոււլեմ հողիդ կարոտն առնեմ
Հող ու ջըրիդ ես ղուրբա՜ն.
Ա՜խ, ո՞նց անեմ — ճամփեդ բըռնեմ,
Բախտն է կապել իմ ճամփան...

Վա՜յ ղարիբին — ո՛վ ա, ո՛վ չի—
Վայո՜վ կյանքն է անցընում.
Դուրսը մեռնի, չոլում կորչի—
Ո՞վ ա խեղճին հարցընում...