Ճանապարհ

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ճանապարհ

Կոմիտաս


Ճանապարհ


Բարակ ուղին սողալով,
Ոտի տակին դողալով,
Ճամփի ծայրին բուսել է
Կյանքի ծառը շողալով։

Ի՜նչ լայն սիրտ է, որ ունի
Այս ճանապարհն Անհունի․․․
Մարդու, բույսի, գազանի
Եվ թևավոր թռչունի։