Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
(Վերահղված է Մահ–ցնորքից)
[ 187 ]34
Դու անուն չունես, քեզ ի՞նչպես կանչեմ,
Եվ ուղի չըկա երկիրըդ գալու.—
Տխուր երգերըս որքան էլ հնչեն,
Որքան էլ հնչեն, քեզ չեն հասնելու։
Ոչ հըմայական աղոթքներ և ոչ
Նվագներ գիտեմ, որ սիրտըդ դյութեմ,—
Հլու է կամքիդ իմ սիրտը դողդոջ,
Իմ սիրտը բաց է քո նիզակի դեմ։
Փռված եմ ահա քո գեղեցկության,
Քո անքննելի կարողության դեմ.
Լուսավորիր սև համրությունն իմ տան.
Ամբողջ աշխարհը քո ցոլքն է արդեն։
Հայտնվիր անհուն փայլով ու փառքով,
Ժըպիտըդ փռիր իմ երկրի մթնում.
Տանջիր ինձ վերջին քաղցր տանջանքով,
Քեզ գո՛վք, քեզ օրհնե՛ք, քեզ փա՛ռք անհատնում...
|
|
[1912]
