Jump to content

Մայր ծիտիկը

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Մայր ծիտիկը

Մայր ծիտիկը


Ծառի ճյուղին
Բույն էր հյուսել
Մայր ծիտիկը
Շիվերից,
Իր բնի մեջ
Ձու էր ածել,
Չէր հեռանում
Ճյուղերից։
Ձվից պրծել,
Թուխս էր եկել,
Տաք-տաք նստել,
Ձվերին՝
Գիշեր-ցերեկ
Աչք էր ձգել,
Սպասում էր
Ճուտերին...
 
Երբ զեփյուռը փչում հանկարծ
Օրորում էր ծառ ու ճյուղ,
Ծիտիկը իր ձվին նստած՝
Պաշտպանում էր աներկյուղ։