Մեղեդի յարութեան

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Մեղեդի յարութեան

Գրիգոր Նարեկացի


Մեղեդի յարութեան


Հաւուն հաւուն արթնացեալ.
դիտելով զհեթանոսս՝
Ձայնէր, ձայնէր տատրակին
սիրասընունդ սիրելւոյն.
Դարձի՛ր, դարձի՛ր սոմնացիդ
ընդ վիմին հովանեաւ.
Եկն հարսնուհիդ ի լերանց ընծուց,
ի դաշտաց այծեմեանց.
Եկեալ, եկեալ տաւաղին
յԵփրայիմ Բեթելին։
Ելեալ, ելեալ յասպարէզս
ի յայգին Կեդրոնի։
Հնձան կոխելով
գոյն ի գոյն բոսորի։
Արկեալ փայտ ի հաց,
ըզզենլիս իւր զենեալ։
Խառնել ի գինի
զխառնելիս անուշից։
Բաժակ մատուցաւ
ի հրաւէր հարսանեաց։
Հրաւէր հարսանեաց,
եկա՛յք, նոր ժողովուրդք,
Կերա՛յք յիմ հացէս
և արբէ՛ք զիմ գինիս,
Զի կեցջիք յանսպառ,
յանվախճան յաւիտեանս։