Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
ՅԱՐԻՍ
Յա՜ր եմ կանչում — ձե՛ն չես տալիս,
Ա՜խ, սիրակա՛ն, դու ո՞ւր ես.
էս նեղ օրիս, անճար հալիս,
Ճա՛ր չես անում, դու ո՞ւր ես...
Սև արյուն է սըրտես կաթում...
Յարաբ դո՛ւ էլ տըխո՛ւր ես...
Մենակ, մեռա՜ էս մութ բանտում
Իմ լույս — ճրագ, դու ո՞ւր ես...
|
|