Նրանք գալիս են միշտ լուռ, պատահաբար ու անձուկ
← Խոհն անդադրում է կուտակվում, անկշռելի ու անտես | Եղիշե Չարենց |
Ո՜վ իմանա, ե՜րբ է մարդ դառնում այսպես իմաստուն → |
[ 412 ]
|
← Խոհն անդադրում է կուտակվում, անկշռելի ու անտես | Նրանք գալիս են միշտ լուռ, պատահաբար ու անձուկ Եղիշե Չարենց |
Ո՜վ իմանա, ե՜րբ է մարդ դառնում այսպես իմաստուն → |
[ 412 ]
|