Նրանք գալիս են միշտ լուռ, պատահաբար ու անձուկ

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Խոհն անդադրում է կուտակվում, անկշռելի ու անտես Նրանք գալիս են միշտ լուռ, պատահաբար ու անձուկ

Եղիշե Չարենց

Ո՜վ իմանա, ե՜րբ է մարդ դառնում այսպես իմաստուն

[ 412 ]

ԺԴ


Նրանք գալիս են միշտ լուռ, պատահաբար ու անձուկ․
Եվ ո՛չ մի խոհ չի գալիս, երբ տարաժամ ես կանչում․
Սիրուհիներն են այդպես այցի գալիս մեզ հաճախ —
Անակրնկալ, ինչպես կայծ, որ թռչելով է խանձում։—