Ոսկի–մեղաց
Կոմիտաս |
Ա՜յ, վա՛ռ աչեր.
Այն ի՞նչ ամպ էր
Սարի գագաթին,
Ճերմակ-ճակատին
Արծաթ աչեր տալով՝
Ցիր արավ։
Ճերմակ-ճակատին՝
Սարի փափագին,
Դարի պապակին
Շար մարգարիտ տեղաց,
Շար մարգարիտ տեղաց,
Լար մարգերդ բիլ արավ,
Ուսուն-հրով վառ մարգերդ ծիլ արավ.
Զառ մարգերդ ոսկի-մեղաց.
Ոսկի-մեդաց լուսուն-ջրով
Մկրտեցին քու մաճերդ։