Չորցած վարդը

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Jump to navigation Jump to search
Չորցած վարդը

Հերանուշ Արշակյան


Չորցած վարդը


Վարդ մը ունիմ դեղնած ու չոր,
զոր կը պահեմ գիրքերուս մեջ,
Եվ որ գարնան անչափ աղվոր
շքեղ փայլեր լուսանցքին եզր:
Ու՞ր են հիմակ իր ճոխ թերթեր
բոսորագույն և թավշագեղ,
Լոկ իր տեսքով իսկ կը դյութեր
ամեն ակնարկ հաճոյասեր:
Հիմակ խանձած չոր ու դժգույն
կծկած կմախք մ՛է գրքիս մեջ,
Գացին գեղը ու թարմություն,
ու ակնարկներն զինք չեն փնտրեր:
Գերեզմանին մեջ այս սակայն
ան որ բուրե իր հոտն անույշ.
(Անոր հեշտանքն անմահական,
որով պահեմ միշտ զինք զգույշ):