Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
ՍԸՌԸԽԼԸ ԿԱՐԱՊԵՏ
Վարքըտ կըպատմիմ, չիմ անիլ շախա,
Սըռըխլը պօյով Կարապետ աղա.
Ի՞նչ խըղճմըտանքով տունէտ տուս կելիս
Ու պաց ճակատով մեր մէչ կըքալիս։
էրէսիտ վըրան մեռոն չի մընաց,
Բատլէցութինէտ ալայը կնաց.
Կօռնիչնաներեն խապեր իմանալ
Ու հալխին սըռը աշխարքին պանալ։
Թէմիզ անուններ սեվցնել ու մրել,
Քնիշկային մէչը սուտ պարտքեր կրել.
Միամիտ մարթու տակէն պըզպըզել,
Մինաս աղային հաստ <...> լըզել:
Թանկ առնել բոդռատ, լըմնըցնել աժան,
Հազար քալպասէտ մէկ չիքա թաժան.
Ճիւնապետ շաշխըն, հանէ քու միտքէն,
Վօր մէկ օր պիտ լաս ուպռավի չիլէն։
Քեզի պես շալվերն ալ վօր մըտնէ ուպռավ,
Ատ խօմ քաղաքիս պանը լըմընցավ.
Քու կօրծըտ աս է` չիմ անիլ շախա,
Սըռըխլը պօյով Կարապետ աղա:
|
|
|
|