Jump to content

Սիրելի (Սմբատ Շահազիզ)

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից

Սիրելի


Ծա՛նր օրեր, գնացե՛ք շուտով,
Գնա՛ ձմեռ Հյուսիսի․
Գարուն, կանաչ ե՛կ թևերով․
Թող արձակվի ոստն վարդի։

Ես գարնան մեջ հոգուս սերը,
Սրտիս լարերն թաղեցի,
Որ գարնան հետ քո պատկերը
Գովասանեմ, սիրելի՜։