«Էջ:Misak Metsarents, Collected Works (Միսաք Մեծարենց, Երկերի լիակատար ժողովածու).djvu/29»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Պիտակ՝ Validated
No edit summary
Պիտակ՝ Reverted
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 4. Տող 4.
1. ՁՄՐԱՆ ՊԱՐԶ ԳԻՇԵՐ
1. ՁՄՐԱՆ ՊԱՐԶ ԳԻՇԵՐ


Համ բույրիդ, գիշե՜ր, պատուհանս է բաք,
Համբույրիդ, գիշե՜ր, պատուհանս է բաց,
Թո՛ղ որ լիառատ ծծեմ՝ հեշտագին
Թո՛ղ որ լիառատ ծծեմ՝ հեշտագին
Կաթը մեղմահոս լույսիդ տարփանքին՝
Կաթը մեղմահոս լույսիդ տարփանքին՝
Ու զով շաղերուդ կախարդանքը թաց։
Ու զով շաղերուդ կախարդանքը թաց:


Պարզ, լուսածածան, հրաշալի՜ գիշեր,
Պարզ, լուսածածան, հրաշալի՜ գիշեր,
Հոսե՛ սրտիս մեջ դյութանքիդ ալիք.
Հոսե՛ սրտիս մեջ դյութանքիդ ալիք.
Ճերմակ երազիդ ցայտքորեն մեղրիկ
Ճերմակ երազիդ ցայտքերեն մեղրիկ
Պուտ պուտ կաթեցո՛ւր հոգվույս սիրաջեր։
Պուտ պուտ կաթեցո՛ւր հոգվույս սիրաջեր:


Կ՚ուզեմ որ դադրին ձայներն այս պատիր,
Կ’ուզեմ որ դադրին ձայներն այս պատիր,
Ու նեկտարիդ դողն ըմպեմ ես անհագ.
Ու նեկտարիդ դողն ըմպեմ ես անհագ.
Կ՚ուզեմ որ մեռնի՜ն տիվ ու ժամանակ՝
Կ’ուզեմ որ մեռնի՜ն տիվ ու ժամանակ՝
Ու դաբիրներուդ իյնամ ծնրադիր։
Ու դարբիններուդ իյնամ ծնրադիր:


Ու դաբիրներո՜ւդ իյնամ ծնրադիր,
Ու դարբիներո՜ւդ իյնամ ծնրադիր,
Այս պաղատագին շարժուձևիս մեջ,
Այս պաղատագին շարժուձևիս մեջ,
Ու մինչ կ՚ողողեն զիս ցոլքերդ անշեջ,
Ու մինչ կ’ողողեն զիս ցոլքերդ անշեջ,
Ալքերս ալ մոռնան տակավ այս նատիր։
Աչքերս ալ մոռնան տակավ այս նատիր:


Ցնորաբե՜ր գիշեր, ա՜հ, ընդունե՜ զիս,
Ցնորաբե՜ր գիշեր, ա՜հ, ընդունե՜ զիս,
Ընդունե՜, միստիք ո՜վ անդորրություն,
Ընդունե՜, միստիք ո՜վ անդորրություն,
Իմ աղերսակոծ շունչիս սոսավյուն,
Իմ աղերսակոծ շունչիս սոսավյուն,
Եվ համբույրն անանց՝ ղոր կուտա հոգիս։
Եվ համբույրն անանց՝ զոր կու տա հոգիս:


Սենյակս է լեցուն հուշքերովն աղի
Սենյակս է լեցուն հուշքերովն աղի
Երեկի հովին վայրագ տարփանքին.
Երեկի հովին վայրագ տարփանքին.
Ու դեռ կը հծծեն խորշերն ողբագին
Ու դեռ կը հծծեն խորշերն ողբագին
Վախը գրգանքին անոր կատաղի։
Վախը գրգանքին անոր կատաղի:



}}
}}

21:14, 18 Հուլիսի 2023-ի տարբերակ

Այս էջը հաստատված է


Misak Metsarents, Collected Works (Միսաք Մեծարենց, Երկերի լիակատար ժողովածու).djvu/29


ԾԻԱԾԱՆ
1903-1906
1. ՁՄՐԱՆ ՊԱՐԶ ԳԻՇԵՐ

Համբույրիդ, գիշե՜ր, պատուհանս է բաց,
Թո՛ղ որ լիառատ ծծեմ՝ հեշտագին
Կաթը մեղմահոս լույսիդ տարփանքին՝
Ու զով շաղերուդ կախարդանքը թաց:

Պարզ, լուսածածան, հրաշալի՜ գիշեր,
Հոսե՛ սրտիս մեջ դյութանքիդ ալիք.
Ճերմակ երազիդ ցայտքերեն մեղրիկ
Պուտ պուտ կաթեցո՛ւր հոգվույս սիրաջեր:

Կ’ուզեմ որ դադրին ձայներն այս պատիր,
Ու նեկտարիդ դողն ըմպեմ ես անհագ.
Կ’ուզեմ որ մեռնի՜ն տիվ ու ժամանակ՝
Ու դարբիններուդ իյնամ ծնրադիր:

Ու դարբիներո՜ւդ իյնամ ծնրադիր,
Այս պաղատագին շարժուձևիս մեջ,
Ու մինչ կ’ողողեն զիս ցոլքերդ անշեջ,
Աչքերս ալ մոռնան տակավ այս նատիր:

Ցնորաբե՜ր գիշեր, ա՜հ, ընդունե՜ զիս,
Ընդունե՜, միստիք ո՜վ անդորրություն,
Իմ աղերսակոծ շունչիս սոսավյուն,
Եվ համբույրն անանց՝ զոր կու տա հոգիս:

Սենյակս է լեցուն հուշքերովն աղի
Երեկի հովին վայրագ տարփանքին.
Ու դեռ կը հծծեն խորշերն ողբագին
Վախը գրգանքին անոր կատաղի: