Վըրաներէս ասիսթաքռաք

ՎԸՐԱՆԷՐԷՍ ԱՌԻՍԹԱՔՌԱԹ...
Վըրաներէս առիսթաքռաթ,
Ճէպերս պարապ, խելքէ ախքատ,
֊Սօյով սօփով հապարտ կընտած,
Աչքերս հալխին ստըկին տընկած։
Վօվ մեր մէչէն հարս կուզենայ`
Առանց հացի չի մընալ նա.—
Սէմինարի, ժամ, քլուպ ու պանք
Ախչիկներուս ճէհէզ կուտանք,
Տըղան խելք, միտք ունի կամ չէ`
Ատ կիտնալը մեզի պէտք չէ,—
Մեր ատէնը կըրնա խեվն ալ
Օփչեսթվայի շչօթով կենալ։
Քախցած֊քախցած մէկ սաղ քաղաք`
Մեր մէչ արինք ժամ֊պատարաք,
Մէկ թռեթ ալ վօր կօրծի մըտանք,
Չէլ ու չէթեր կուլ պիտի տանք։
Հազար խափան քաղաքացիք
Թէզով կըլասնի տուք պիտ ընտռիք,
Եփ շարը ձեռք առնելու լաք,
Կէնէ աս պանս պիտի մօռնաք...